کیان آنلاین – ریحانه شریفی: شبکه‌های اجتماعی دستخوش دگرگونی عمیقی شده‌اند که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. نشریه اکونومیست در گزارشی از پایان شبکه‌های اجتماعی خبر داده است.

در این یادداشت آمده: جادوی عجیب شبکه‌های اجتماعی آنلاین ترکیب تعاملات شخصی با ارتباطات جمعی بود. حالا این ملغمه دوباره منفک شده است. به‌روزرسانی‌های وضعیت دوستان، جای خود را به ویدیوی غریبه‌هایی داده که شبیه تلویزیون هستند.

پست‌های عمومی به طور فزاینده‌ای به گروه‌های بسته منتقل شده‌اند. چیزی که زاکربرگ آن را «میدان شهر» دیجیتال می‌نامد، در حال بازسازی است و مشکلاتی را ایجاد می‌کند. این مهم است، زیرا شبکه‌های اجتماعی، مترادف با تجربه مردم از اینترنت است.

فیسبوک بیش از 3 میلیارد کاربر دارد. برنامه‌های اجتماعی تقریباً نیمی از زمان صفحه نمایش تلفن همراه را به خود اختصاص داده‌اند که به نوبه خود بیش از یک چهارم ساعت بیداری است.

چقدر از زمان کاربران صرف شبکه‌های اجتماعی می‌شود؟

کاربران 40 درصد بیشتر از سال 2020 زمانشان را صرف شبکه‌های اجتماعی می‌کنند، زیرا جهان آنلاین شده است. شبکه‌های اجتماعی علاوه بر سرگرم کننده بودن، راهی برای کمپین‌های سیاسی هستند.

در سالی که نیمی از جهان قرار است پای صندوق‌های رای حاضر شوند، سیاستمداران از دونالد ترامپ گرفته تا نارندرا مودی به این شبکه ها وابسته‌اند.

ویژگی بارز رسانه‌های اجتماعی جدید این است که دیگر چندان اجتماعی نیستند. برنامه‌هایی مانند فیس‌بوک با الهام از TikTok، به سمت کلیپ‌هایی که توسط هوش مصنوعی بر اساس رفتار تماشای کاربر و نه ارتباطات اجتماعی آن‌ها انتخاب شده ، حرکت می کنند. در ضمن مردم کمتر پست می گذارند.

از سال 2020، سهم آمریکایی‌هایی که می گویند از مستندسازی زندگی خود به صورت آنلاین لذت می‌برند از 40 درصد به 28 درصد کاهش یافته است.

چراغ‌های میدان شهر خاموش شده است. برخی از عواقب این امر، خوشایند است. فعالان سیاسی می‌گویند که برای جلب نظر گروه‌های غیر عمومی، باید پیام‌های خود را کاهش دهند.

شبکه‌های اجتماعی هنوز هم تقویت کننده «اتاق‌های پژواک»اند.
دنیای جدید رسانه‌های اجتماعی مشکلات خاص خود را به همراه دارد. برنامه‌های پیام‌رسان عمدتاً تعدیل نشده‌اند. برای گروه‌های کوچک، این خوب است: پلتفرم‌ها نباید بیشتر از آن‌چه شرکت‌های تلفن تماس‌ها را نظارت کنند، اقدام به کنترل کاربران بکنند.

در کشورهای دیکتاتوری، چت‌های رمزگذاری شده جان انسان ها را نجات می‌دهد. اما گروه‌های 200 هزار نفری تلگرام بیشتر شبیه رسانه‌ای غیرقانونی هستند تا  محلی برای گفتگو.

سیاستمداران در هند از واتساپ برای انتشار دروغ‌هایی استفاده کرده‌اند که مطمئناً در شبکه‌ای مانند فیس بوک حذف می‌شد.

با رفتن مردم به گروه‌های بسته، شبکه‌های باز باقی مانده به دلیل کاهش پست‌های عمومی، فایده خود را از دست داده‌اند. در طول همه‌گیری کووید-19، دانشمندان و پزشکان در یک بحث آنلاین مشارکت کردند که حاوی اطلاعاتی نادرست بود. امروزه آن مکالمات در حال ناپدید شدن هستند یا به کانال های بسته منتقل می شوند و گسترش ایده‌ها را کند می‌کنند.

در عین حال، تحقیقات نشان می‌دهد بیشتر افرادی که هنوز در شبکه‌های عمومی حضور دارند، مرد هستند و احتمالاً خود را بسیار چپ‌گرا یا راست‌گرا توصیف می‌کنند.

علاوه بر این، به نظر می‌رسد الگوریتم‌های شبکه‌های باز که توسط رفتار کاربران هدایت می‌شوند، تندترین ویدیوها را پخش می‌کنند.

برای اینکه چیزی در یک شبکه اجتماعی وایرال شود، مردم مجبور بودند آن را به اشتراک بگذارند. اما امروز آنها کافیست که محتوای مورد علاقه‌شان را تماشا کنند تا الگوریتم شبکه های اجتماعی به محتوایی که بارها دیده شده، پاداش بدهد.

در مقایسه با 26 درصد در سال 2018 در حال حاضر در سراسر رسانه‌های اجتماعی، تنها 19 درصد از بزرگسالان داستان‌های خبری را به صورت هفتگی به اشتراک می‌گذارند.

تغییرات رفتارهای انسانی پس از تسلط شبکه‌های اجتماعی

نشریاتی مانند BuzzFeed News که به توزیع اجتماعی متکی بودند، از بین رفته‌اند. امروز تقریبا نیمی از جوانان می‌گویند پلتفرم‌ها اخبار جالب را مخابره نمی‌کنند و رسانه‌های اجتماعی منبع اصلی اخبار آنها هستند. این خبر بدی برای همه است.

برخی افراد استدلال می کنند که نقص شبکه‌های اجتماعی را می‌توان با مدیریت بهتر، کدنویسی هوشمندانه یا یک مدل تجاری متفاوت برطرف کرد. چنین چیزهایی می تواند کمک کند. اما مشکلات مطرح شده توسط نسل جدید اپلیکیشن‌ها نشان می‌دهد که معایب رسانه‌های اجتماعی نیز نتیجه مبادلاتی است که در ارتباطات انسانی ایجاد شده است.

وقتی پلتفرم‌ها به سمت گروه‌های خصوصی می‌روند، ناگزیر نظارت کمتری دارند. وقتی افراد از اتاق پژواک خود فرار می‌کنند، ممکن است با محتوای افراطی‌تری روبرو شوند.

وقتی کاربران از سرگرمی‌های بی‌ضرر استقبال می‌کنند، اخبار کمتری می‌بینند. همانطور که شبکه‌های اجتماعی پژمرده می‌شوند، اپراتورها و کاربران پلتفرم باید زمان کمتری را به نبردهای قدیمی و بیشتر به دست و پنجه نرم کردن با نبردهای جدید اختصاص دهند.