
چرا بازگشت از سفر خطرناک تر است؟
در روزهای پایانی تعطیلات، تصادفات بهدلیل خستگی، سرعت بالا و ترافیک سنگین افزایش مییابد. با مدیریت زمان، استراحت کافی، رعایت قوانین و همکاری نهادهای مسئول میتوان از بروز حوادث ناگوار جلوگیری کرد.
در روزهای پایانی تعطیلات، تصادفات بهدلیل خستگی، سرعت بالا و ترافیک سنگین افزایش مییابد. با مدیریت زمان، استراحت کافی، رعایت قوانین و همکاری نهادهای مسئول میتوان از بروز حوادث ناگوار جلوگیری کرد.
گزارش دهم پویش «نه به تصادف» از افزایش تردد نوروزی و ثبت هزاران تصادف جادهای حکایت دارد. با وجود کاهش اندک فوتیها، آمار قربانیان بالا باقیمانده و رعایت قوانین و فرهنگسازی بیشازپیش ضروری است.
با اضافه شدن تعطیلات در نوروز ۱۴۰۴، سفرهای بینشهری افزایش یافته و احتمال وقوع تصادفات جادهای بالا رفته است. پویش «نه به تصادف» با هدف پیشگیری، فرهنگسازی و نظارت ویژه تلاش میکند جان مسافران را حفظ کند.
در پی واژگونی اتوبوس کرمان-مشهد، ۱۴ نفر جان باختند و دهها تن مجروح شدند. علت حادثه، بیتوجهی به هشدار مسافران، نقص فنی، و بیقانونی شرکت مسافربری اعلام شده که زنگ خطر جدی برای حملونقل عمومی است.
رئیس پلیس راه راهور فراجا اعلام کرد که تعداد فوتی حوادث رانندگی در نوروز امسال تا به امروز شنبه ۹ فروردین ماه به ۵۵۰ نفر رسید.
اختلالات بدنی و تصادفات جاده ای بهطور مستقیم با یکدیگر مرتبط هستند. بیماریهایی مانند دیابت، فشار خون بالا و دردهای مزمن میتوانند توانایی رانندگی را کاهش دهند. همچنین مصرف داروهای خاص، خوابآلودگی و کاهش تمرکز را به همراه دارد که منجر به تصادفات میشود.
تصادفات جادهای در استان خراسان طی ۱۲ روز اخیر منجر به مرگ ۵۰ نفر شده است. مسیرهای پرتردد، خوابآلودگی رانندگان و شرایط جادهها از عوامل اصلی این حوادث هستند. نظارت بیشتر و رعایت قوانین میتواند از وقوع چنین سوانحی جلوگیری کند.
آمار تصادفات نوروزی امسال نگرانکننده است؛ با ۴۱۷ فوتی و ۹۷۰۰ مجروح شدید، وضعیت جادهها بحرانی شده است. پلیس و نهادهای مختلف در تلاش برای کنترل ترافیک و کاهش حوادث هستند، اما رعایت قوانین رانندگی همچنان مهمترین راهکار پیشگیری است.
به گزارش کیان آنلاین، استان کرمان، با مساحتی حدود ۱۸۴٬۵۰۴ کیلومتر مربع، بزرگترین استان ایران از نظر مساحت است و بهدلیل ویژگی های جغرافیایی، تاریخی
تصادفات رانندگی نهتنها باعث آسیب جسمی بلکه پیامدهای روانی مانند PTSD، اضطراب و افسردگی میشوند. راهکارهایی چون حمایت اجتماعی، آموزش، مدیریت استرس و اجرای پویشهای علمی و احساسی میتوانند نقش مؤثری در کاهش این اثرات داشته باشند.