کیان آنلاین – تجارت نیوز نوشت: گرانی و تورم همیشه تاثیرات بلندمدت و کوتاه‌مدت مختلفی در جوامع دارد، نسبت‌‌های سنتی را بر هم می‌زند و رفتار گروه‌های اقتصادی را تغییر می‌دهد.
مثال بارز این گزاره تغییراتی است که بازار مسکن در سال‌های اخیر با آن مواجه بوده است. رکود در معاملات و ساخت و ساز، کاهش قدرت خرید مردم و افزایش بی‌سابقه قیمت واحدهای مسکونی ترکیب‌های پیشین را تغییر داده است. یکی از این تغییراتی که رسانه‌ها در ماه‌های گذشته در مورد آن نوشته‌اند نزدیک شدن اجاره‌بهای آپارتمان‌های نوساز و قدیمی‌ساخت است. اما این موضوع تا چه اندازه به حقیقت عملکرد بازار نزدیک است؟
بیشتر بخوانید:
تلاقی قیمت مسکن نوساز و قدیمی
بررسی آگهی‌های مسکن مناطق مختلف نشان می‌دهد، در برخی مناطق این نزدیکی قیمت وجود دارد. برای مثال آپارتمانی نوساز با متراژ 100 متر در محدوده پونک 500 میلیون تومان رهن و 20 میلیون تومان اجاره ماهانه دارد، این در حالی‌ست که اجاره‌بهای واحدی دیگری در همان منطقه و با همان متراژ که در سال 1392 ساخته شده است 500 میلیون تومان رهن و 18 میلیون تومان اجاره ماهانه دارد.
کاهش عرضه و افزایش اجاره‌بها
چند سالی می‌شود که تورم مصالح ساختمانی و در مجموع، افزایش هزینه‌های مربوط به ساختمان‌سازی و کاهش حاشیه سود انبوه‌سازان، ساخت و ساز را به رکود کشانده است. آخرین گزارش مرکز آمار ایران از صدور پروانه ساخت نیز حاکی از کاهش 28 درصدی ساخت واحدهای مسکونی در بهار 1402 نسبت به زمستان سال گذشته است.
چه مزیت‌هایی اجاره خانه‌های نوساز و قدیمی را به هم نزدیک می‌کند؟
البته در مقیاسی کلی‌تر متراژ این آپارتمان‌ها نسبت به واحدهای نوساز بالاتر است و در نتیجه گاهی اوقات این برابری قیمت ناشی از برتری در متراژ است.
از سوی دیگر حالا صاحبخانه‌ها در کمبود فایل‌های عر‌ضه‌شده به بازار واحدهای خود را بازسازی می‌کنند و با افزودن امکانات داخلی به آن، آپارتمان خود را با قیمت بالاتر اجاره می‌دهد.
کارشناسان معتقدند یکی از راه‌هایی که دولت می‌تواند ترکیب سنتی را به بازار برگردانده و قیمت‌ها را کاهش دهد، افزایش عرضه است. البته دولت از ابتدای سال با اجرای سیاست‌های مربوط به شناسایی خانه‌های خالی سعی بر این کار داشته، اما از آنجا که مشخص شد این واحدهای خالی غالبا تحت تملک بانک‌ها و نهادهای دولتی بوده است، سیاست عرضه واحدهای خالی راه به جایی نبرد.