پرتغال بیش از 10 سال است که مجموعه ای از اقدامات مالی را برای افزایش رقابت پذیری و جذب سرمایه گذاری خارجی اتخاذ کرده است و برای این منظور اصلاحات مالیات بر درآمد شخصی و شرکتی را به اجرا گذاشته است.
از دیدگاه بسیاری از کشورهای خارجی، پرتغال به عنوان نقطه اصلی ارتباط نه تنها با اتحادیه اروپا به عنوان یک کشور عضو، بلکه با مستعمرات سابق آن – یعنی برزیل و گروهی که به عنوان کشورهای آفریقایی پرتغالی زبان (PALOP) تعیین شده است، دیده می شود: آنگولا، گینه بیسائو، کیپ ورد، سائوتومه و پرنسیپ، موزامبیک و گینه استوایی. پیوندهای تاریخی که پرتغال را با این کشورها متحد می کند، امکان ایجاد موافقت نامه هایی را فراهم می کند که گردش افراد و کالاها را بین آنها امکان پذیر کرده و تشویق می کند. علاوه بر این، پرتغال از شبکه گسترده ای از معاهدات مالیات مضاعف (DTT)، از جمله با ماکائو، که می تواند دروازه ای به چین باشد، سود می برد
پرتغال و معاهدات DTT
پرتغال با 79 کشور، از جمله تمام کشورهای پرتغالی زبان، 12 کشور آمریکایی، 17 کشور آسیایی و تقریباً تمام کشورهای اروپایی، DTT امضا کرده است. در غیاب DTT، پرتغال هنوز به طور یکجانبه کاهش یا حتی حذف مالیات مضاعف بین المللی را به مالیات دهندگان مقیم پیشنهاد می کند.
برخی از فرصت ها و مشوق های اصلی برای سرمایه گذاران خارجی در پرتغال عبارتند از :
برنامه ویزای طلایی
بر اساس این رژیم، شهروندان کشورهای غیر اتحادیه اروپا که یکی از سرمایه‌گذاری‌های قانونی پیش‌بینی شده را انجام می‌دهند یا انجام می‌دهند، مانند انتقال سرمایه به مبلغ حداقل 1.5 میلیون یورو (1.29 میلیون دلار) یا تحصیل املاک و مستغلات با حداقل ارزش 5 میلیون یورو یا 3.5 میلیون با بازسازی، واجد شرایط خواهد بود.
قانون ساکنان مالیاتی غیرعادی
از نظر عملی، این قانون مزایای مربوط به مالیات بر درآمد را ارائه می دهد. به عنوان مثال، درآمد شغلی و درآمد خوداشتغالی برای انجام فعالیت‌های با ارزش افزوده بالا با ماهیت علمی، هنری یا فنی مشمول مالیات بر درآمد شخصی با 20٪ مالیات ثابت در مقایسه با حداکثر نرخ مالیات موثر ممکن 53٪ است. و بیشتر درآمدهایی که در خارج از کشور توسط ساکنان غیر عادی به دست می‌آیند در پرتغال معاف خواهند بود، البته تا زمانی که شرایط خاصی وجود داشته باشد.
