محققان دانشگاه نیویورک سیتی بیش از ۳۴۰۰۰ آمریکایی بالای ۴۰ سال را برای چندین دهه تحت نظر گرفتند. داوطلبان زمان خوردن غذا را ثبت کردند و دانشمندان این زمان را با میزان مرگ و میر در طول مطالعه مطابقت دادند.
نتایج نشان داد کسانی که بین ساعت ۶ تا ۷ صبح صبحانه می‌خورند، شش درصد کمتر از افرادی که به طور منظم ساعت ۸ صبح صبحانه می‌خورند، در معرض خطر مرگ زودرس ناشی از بیماری‌های مهمی مانند بیماری قلبی یا سرطان هستند. همچنین خطر مرگ زودهنگام در این افراد در مقایسه با کسانی که اولین وعده غذایی‌شان را ساعت ۱۰ صبح می‌خورند، ۱۲ درصد کمتر است.
محققان معتقدند نخوردن صبحانه یا دیرهنگام خوردن آن، «ساعت غذا» بدن – برنامه‌ریزی داخلی بدن که ترشح هورمون‌های مرتبط با تغذیه مانند انسولین را کنترل می‌کند – را مختل می‌کند. این هورمون به سوزاندن گلوکز در جریان خون کمک می‌کند و سطح آن در اوایل صبح به اوج خود می‌رسد.
دیر غذا خوردن ممکن است به این معنی باشد که بدن به تدریج میزان انسولین و گلوکز خون را کاهش می‌دهد که منجر به دیابت، چاقی و بیماری قلبی می‌شود.